Jaarlijks trekken wij hier in de zomer naar toe als vorm van gezondheidskuur, voor ons lichaam maar ook voor onze geest. En elk jaar kiezen wij ervoor om op dezelfde plek te verblijven: een familiehotel dat 40 jaar geleden werd opgericht door een boer en een kapster die een droom, veel doorzettingsvermogen en een rotsvast geloof in hun visie deelden. Inmiddels is die prachtige plek uitgegroeid tot één van de meest vooraanstaande resorts in Europa!
In de loop der jaren ontstond er een warme vriendschapsband met de ganse familie Pirktl, de eigenaars van Alpenresort Schwarz.
In dat kader, nodigde Herr Pirktl Senior ons deze vakantie uit voor een bezoek aan een bijzonder mooie alm hoog in de bergen, waar hij in de zomer zijn vee laat grazen. Mijn verbazing was groot toen hij me vertelde dat er jaarlijks meer en meer koeien agressief gedrag vertonen tegenover wandelaars daar hoog in de bergen. Op het eerste gezicht, lijkt er geen aanwijsbare reden voor deze verandering in gedrag: de koeien krijgen alles wat ze nodig hebben, veel eten en de nodige supplementen, zoals dit al eeuwenlang het geval is. Het enige waar de laatste jaren verandering in kwam, is de houding die de boeren aan nemen ten opzichte van hun vee: meer en meer zien zij hun dieren in termen van productiecapaciteit - ze worden elektrisch gemolken en er komt geen lief woordje of streeltje meer aan te pas zoals dat vroeger wel het geval was. Het klinkt misschien gek, maar de oudere en wijzere generatie van de lokale bevolking is ervan overtuigd dat de reden voor de toenemende agressie te vinden is in het feit dat de boeren noch tijd noch liefde meer over hebben voor hun koeien.
Grappig en tegelijkertijd zorgwekkend, want identiek hetzelfde fenomeen merk ik op in vele bedrijven!
Het management en de HR-afdelingen zijn continu op zoek naar hoe men medewerkers nog meer voordelen kan geven: loonoptimalisatie, incentives, allerhande cheques, trendy initiatieven, … men kan het zo gek niet bedenken, of er wordt werk van gemaakt. Maar het ironische is dat mensen alsmaar meer en meer gestresseerd geraken, vaker en vaker ziek worden, en "out" zijn voor langere en langere perioden.
Sommigen zouden dit als een contradictio in terminis beschouwen, maar niet ik. Uit ervaring weet ik immers dat vele bedrijven het allemaal veel te ver gaan zoeken, met hun complexe tabellen, cijfers, spreadsheats en andere vernuftige systemen. Het opzetten van abstracte financiële constructies staat over het algemeen bovenaan hun prioriteitenlijstje. Zelfs bij een eindejaarsgeschenk kiest het management tegenwoordig vaak voor een cheque of geld, gewoon omdat dit gemakkelijker is. Of wordt het kerstpakket vertaald naar een som geld, gewoon omdat dit fiscaal interessanter is. Maar door dit soort van beleid wordt wel de kern over het hoofd gezien: waar werknemers echt nood aan hebben om open te bloeien en gelukkig te zijn, is een management dat af en toe wat van zijn tijd aan hen spendeert, zijn mensen erkent door naar hen te luisteren en hun werk waardeert door hen af en toe in de bloemetjes te zetten. DAT is waar het om draait - DAT zijn de basisbehoeften die ingelost moeten worden wil men geëngageerde werknemers die bijdragen tot het succes van het bedrijf!
Het spijt me te moeten constateren dat onze corporate cultuur meer en meer getekend wordt door afstand en onverschilligheid - abstractie is maar al te snel gemaakt. Wat ik zie gebeuren, doet me denken aan het nummer van Gilbert Bécaud, waarin hij zingt "L'indifférence, elle te tue à petits coups".
"Destructive abundance" noemt Simon Sinek het in zijn boek "Leaders eat last", die mindset waarbij de angst om te verliezen wat verworven werd elke corporate managementbeslissing gijzelt. Hoe langer onze cultuur doordrenkt wordt met deze mindset, des te meer stijgen de verborgen kosten… en hand in hand daarmee de immer toenemende populariteit van de zelfhulp industrie!
En u? Wat denkt u? Gelooft u dat het spoor waarop we zitten mensen op langere termijn oprecht gelukkig en gezond zal maken?
Hier en daar ken ik enkele CEO's en bedrijven die een andere koers varen. Een koers waar het menselijke aspect toch centraal gesteld wordt, waar er bewust gekozen wordt voor een positieve bedrijfscultuur, waar "waarden" echt geleefd worden en waar de medewerker behandeld wordt als mens, en niet als productiecapaciteit. Dit doet me deugd. Veel deugd.
Mag ik u uitnodigen om mee op de voorgrond te treden? Om moed aan de dag te leggen en een geïnspireerd en inspirerend dank-moment in te bouwen dit jaar - eentje dat uw werknemers altijd bij zal blijven? Ik kan u garanderen dat dit niet alleen uw werknemers op een aangename manier zal verrassen, maar eveneens uw "employer brand" een zetje zal geven!
Nathalie Arteel
Recognition & Motivation Expert
Leading Angel Arteel Group
P.S. Gelukkig zijn er ook nog veel vriendelijke koeien en heel veel hartelijke mensen, en heb ik het geluk om deze eveneens te mogen ontmoeten! :-)
